Natalia
Darie znam odkąd pamiętam… będzie jakieś 25 lat (kawal czasu biorąc pod uwagę, ze mamy po 27:))
Od zawsze Daria była artystyczną duszą. Już jako małe dziewczynki potrafiłyśmy godzinami siedzieć nad kartka papieru wymyślając coraz to nowe kreacje dla naszych wirtualnych modelek (miały pokaźne garderoby:)). Niejednokrotnie efekt tych prac wzbudzał we mnie dziecięcą frustrację, bo Darii rysunkowe lalki zawsze były ładniejsze, a przede wszystkim bardziej pomysłowo ubrane:) Z biegiem czasu kartka z zeszytu została zastąpiona płótnem, a kredki pędzlem. Nigdy się nie nudziła, zazdrościłam Jej tego szwendając się po podwórku w poszukiwaniu zabaw, Jej do szczęścia wystarczył kawal kartonu i farby i tak zostało do dzisiaj, co prawda twórczość Darii dojrzała, ręka się wyrobiła, ale na szczęście została ta kreatywność, która sprawia, za Darii prace wyróżniają się spośród innych. Mają w sobie ta tajemnice, głębie i prawdę co według mnie odróżnia artystę od rzemieślnika. Bo nie wystarczy mieć warsztat, trzeba jeszcze potrafić tchnąć życie w kawałek kartki, płótna, czy kulę gliny:). Tego nie można się nauczyć, z tym trzeba się urodzić…
